1. Presentatie:

Er wordt van uitgegaan dat India de aids-hoofdstad van de wereld is en de belangrijkste situatie al geruime tijd vasthoudt, volgens een gezamenlijk rapport over de wereldwijde aids-situatie door UNAIDS en WHO. Op dezelfde manier wordt verklaard door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) dat consequent ongeveer 50.000 Amerikaanse volwassenen en jongeren vastbesloten zijn om een ​​HIV-ziekte te hebben.

Er is dus een basisvereiste om een ​​duurzaam antwoord te vinden om dit gevaar absoluut te vernietigen.

De aanval op aids is als volgt:

a) Sociale methodologie.

b) Psychologische methodologie en

c) Klinische methodologie.

Bij alle pandemieën moeten de meer dan drie methodologieën worden overwogen. Met name bij aids-voorbede zijn de drie onderling verwant en even belangrijk. De Indiase regering besteedt samen met de gids van internationale verenigingen zoals de Amerikaanse AIDS-organisatie een enorm bedrag aan aandacht voor aids. Tegenwoordig kent zelfs een karrentrekker in India de fundamentele voorzorgsmaatregelen zoals condoomgebruik, bloedonderzoeken zoals ELISA enzovoort.

In ieder geval hebben therapeutische toepassingen een plaats met verschillende classificaties. Voorschriften moeten duidelijk worden geregeld op advies van een gecertificeerde klinische deskundige. Een sociaal specialist zou echter op de hoogte moeten zijn van de meest recente verbeteringen in de restauratieve behandeling en omgekeerd.

Het is in het licht van die gedachte, de ondergetekende schepper, maar een mentaal adviseur hield nauwlettend in de gaten of verbeteringen in de vijandigheid tegen hiv-medicijnen. Onderstaand artikel is de opname van aidsmedicijnen uit 1987. De bronnen zijn afkomstig van verschillende klinische aankondigingen, persberichten en gesprekken met klinische experts in verschillende workshops. Verwijzing krijgt elke denkbare plaats. Er wordt op vertrouwd dat de gebruikers ervan zullen profiteren door kennis te nemen van de meest recente vorderingen op het gebied van vijandig tegenover hiv-medicijnen.

2. De ontdekking in 1987:

Het belangrijkste wapen in de strijd tegen de verspreiding van hiv in een menselijk lichaam werd in 1987 gevonden. De naam is AOP-RANTES, die de doorgang van hiv naar lymfocyten en naar macrofagen onderdrukte. Ze mengen zich met witte bloedplaatjes die het lichaam beschermen tegen infecties en microscopisch kleine organismen. AOP-RANTES vierkanten bloedplaatjes van HIV-secties. (In het licht van een onderzoek door de gecoördineerde inspanning van Glaxo Wellcome) Wetenschappers accepteren dat ze, door HIV in de beginfase aan te vallen, beweging naar infectie kunnen uitstellen of stoppen. Dat was een andere methodologie die zich richtte op het hebben van cellen zoals CD4 (witte bloedplaatjes) om HIV-sectie te voorkomen.

Dit is het begin van de nieuwe moderne strijd tegen hiv. We zullen hier verdere vooruitgang zien vanaf 1987 in de wetenschap met betrekking tot de meest recente verbeteringen in de klinische geschiedenis in de strijd van de mens tegen HIV / AIDS.

3. Eerste tien jaar strijd 1987-1997:

Op 03.3.87 werd Retrovir, de belangrijkste medicatie die werd goedgekeurd voor de behandeling van HIV / AIDS, in het VK voortgestuwd. Tot op dat moment waren specialisten kwetsbaar in de strijd tegen de progressie van HIV naar AIDS, wat leidde tot de ondergang. In 1995 ontdekte nieuwe informatie dat het nemen van een mix van Retrovir met een van de meest indrukwekkende medicijnen Epivir TM, (3TCTM, lamivudine), de mate van hiv in het bloed met 99% vermindert. Sindsdien hebben verschillende onderzoeken aangetoond dat expansie van een derde medicijn, een individu uit een andere klasse van medicijnen genaamd proteaseremmers die de infectie op een andere manier aanvallen, vermindert de mate van infectie veel verder tot onwaarneembare niveaus bij bepaalde patiënten.

Sinds Retrovir werd voortgestuwd en in minder tijd dan regelmatig nodig is om slechts één medicijn van de onderzoeksfaciliteit naar de patiënt te vervoeren, zijn er nog eens acht medicijnen goedgekeurd om HIV te behandelen en er zijn veel verwachte nieuwe medicijnen in de pijplijn.

In 1997 verklaarde professor Joep Lange, directeur van het National AIDS Therapy Evaluation Centre van het Academisch Medisch Centrum, Universiteit van Amsterdam dat:

“Ongeacht of we de infectie niet kunnen vernietigen, we zullen doorgaan met het maken van behandelingsprocedures die de besmetting onderdrukken en de beweging van aandoeningen steeds langer onderdrukken totdat HIV verandert in een verstandige, niet-gevaarlijke toestand”.

Dit is dus de omstandigheid in 1997. Vakmanschap aan de ene kant en vooruitgang in onderzoek aan de andere kant duidden op de verbeteringen van 1987 tot 1997

4. Een nieuwe combinatie van geneesmiddelen om aids te genezen in 1999:

In een aanzienlijke verbetering op het gebied van aidsbehandeling verklaarde prof. Anthony Fauci van het National Institute for Allergy en onweerstaanbare ziekten in de VS een andere mix van medicijnen die een oplossing voor aids garandeerden. Prof Fauci, een wereldberoemde AIDS-meester, heeft bovenstaande verklaring afgelegd op de tiende Internationale Conferentie over immunologie.

De nieuwe mix hield het verlangen naar een waarschijnlijke remedie tegen de infectie in stand, omdat was gebleken dat het de AIDS-infectie volledig uit de bloedsomloop wist te verwijderen. In het bijzonder bleek het de infectie te verdrijven uit expliciete cellen van het onkwetsbare raamwerk (CD4-cellen).

De nieuwe mix die hij verklaarde, waren ART-medicijnen, AZT (Azidothymidine) en een samengesteld protease (behandeling met drie medicijnen), naast de overweging van een ander nieuw medicijn door interluekins op te nemen, een klasse van eiwitten die wordt afgegeven door onkwetsbare cellen die de infectie volledig hebben gedood van CD $ -cellen die stroomde in het bloed.

De nieuwe medicatie kan echter effectief zijn, maar is misschien niet erg nuttig voor het creëren van naties, omdat de behandeling duurder zou zijn dan de huidige, die zelf buiten het bereik van het grootste deel van hen lag.

5. TRUVADA: het medicijn van de 21e eeuw:

Truvada wordt kunstmatig een vaste portie genoemd, een mengsel van emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat dat van dag tot dag wordt ingenomen. Sinds 2004 wordt het geadverteerd als een behandeling voor degenen die effectief met hiv zijn beïnvloed. Desalniettemin hebben klinische onderzoeken vanaf 2010 uitgewezen dat de medicatie mensen ervan kon weerhouden de ziekte te krijgen. Truvada kan een preventieve maatregel zijn voor mensen met een hoge kans. Mensen met constructieve hiv-patiënten gaven de cliënten bijvoorbeeld advies over seksueel welzijnsadvocaten en gebruikten condooms.

Een meerjarig onderzoek toonde aan dat de dagelijkse inname van Truvada het risico op besmetting bij solide homo- en cross-seksuele mannen verminderde met 42%, die een plaats hebben waar veel gevaar bestaat.

Uit een lopend rapport in 2011 bleek dat Truvada de ziekte met 75% verminderde bij heteroparen waarbij één medeplichtige besmet was.

Een lopend persbericht van de FDA maakt duidelijk dat ze sindsdien hun eerste historisch gesproken gebaar voor deze vijand van hiv-medicatie hebben gegeven aan de farmaceutische organisatie Gilead Sciences. (Bron: The Hindu-18 juli 2012)

6. Einde:

In de bovenstaande paragrafen werd een korte en eenvoudige behandeling van vijandige hiv-medicijnen gegeven. Om in de behoeften van door HIV / Aids beïnvloede en besmette personen te voorzien, zijn vaardigheden op verschillende gebieden vereist. Een door en door gekwalificeerde specialist moet een heleboel sociale hulp hebben en bovendien een analist zijn. Evenzo behoort een sociaal specialist niet uitsluitend een nette analist te zijn, maar dient hij bovendien over basisinformatie over aids-geneeskunde te beschikken. Bovendien zou een arts de informatie moeten hebben over zowel sociale bijstand als medicatie.

Dat is met die gedachte dat dit artikel is ingediend. De dagen zijn niet ver verwijderd wanneer een conventioneel individu in India over TRUVADA zal praten zoals een leek ELISA tegenwoordig kent.

Laten we allemaal, die een plaats hebben met verschillende informatie-orden, zich consolideren in de strijd tegen dit gevreesde beest uit de twintigste eeuw.

Dr. B.Sathyanarayanan (in 1947 ter wereld gebracht) is een ervaren opziener, leraar, schrijver en maatschappelijk werker. Hij is M.Sc (Physics) van de Annamalai University (1969). Hij beschouwde Psychologie en Filosofie als twee extra afstudeeronderwerpen. Hij heeft lange tijd (1969-1971) als fysica-docent gefunctioneerd. Daarna moest hij bankwerk doen en ging hij in het geheim door met natuurkunde en filosofie. Op 50-jarige leeftijd kreeg hij opzettelijk afscheid van de bankadministratie om meer gelegenheid te geven voor sociale, leerzame en onderzoeksoefeningen.

De jaren 1997-2005 duidden zijn associatie aan bij aids-voorbede-programma’s. Hij begon een N.G.O ‘SAGODHAR’ voor voorbede-programma’s met door AIDS besmette en beïnvloede individuen. Hij volgde enkele internationale aids-lessen in Chennai, Calcutta en Ahmedabad. Hij ging door met zijn enthousiasme voor onderzoek en promoveerde in 2000 op psychologisch advies. Ondanks dat zijn specialisatie mentale begeleiding is, toont hij dynamisch enthousiasme voor het leren van klinische wendingen en sociale bijstand.